trudnić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, trudnić sięnię się, trudnić sięni się, trudnić sięnij się {{/stl 8}}{{stl 7}} w stylu książkowym: pracować przy czymś, zajmować się czymś zarobkowo (zwykle w odniesieniu do pracy zawodowej); robić coś, parać się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trudnić się — ndk VIa, trudnić sięnię się, trudnić sięnisz się, trudnić sięnij się, trudnić sięnił się książk. «zajmować się czymś, zatrudniać się (zwłaszcza w odniesieniu do pracy zawodowej)» Trudnił się przemytem. Trudnił się rybołówstwem, ślusarstwem … Słownik języka polskiego
trúdnic — adj. m., pl. trúdnici; f. sg. trúdnicã, pl. trúdnice … Romanian orthography
trudă — TRÚDĂ, trude, s.f. (pop.) 1. Efort fizic sau intelectual deosebit; muncă grea, istovitoare; oboseală, osteneală. ♢ loc. adv. Cu trudă = din greu, cu mare efort. ♦ Rodul, rezultatul concret al ostenelii cuiva; agoniseală, folos, câştig. 2. Chin,… … Dicționar Român
extenuant — EXTENUÁNT, Ă, extenuanţi, te, adj. Care extenuează; istovitor, epuizant, sleit2, sfârşit2. [pr.: nu ant] – Din fr. exténuant. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 EXTENUÁNT adj. epuizant, istovitor, obositor, trudnic, (rar)… … Dicționar Român
ostenicios — OSTENICIÓS, OÁSĂ, ostenicioşi, oase, adj. (înv. şi reg.) Obositor, istovitor; anevoios, dificil. – Osteni + suf. cios. Trimis de oprocopiuc, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 OSTENICIÓS adj. v. anevoios, dificil, epuizant, extenuant, greu, istovitor,… … Dicționar Român
ostenitor — OSTENITÓR, OÁRE, ostenitori, oare, adj. (înv. şi pop.) 1. Obositor, istovitor; p. ext. greu, dificil. 2. (Adesea substantivat) Care munceşte din greu, care se străduieşte; muncitor, truditor. – Osteni + suf. tor. Trimis de oprocopiuc, 13.09.2007 … Dicționar Român
trudnicie — TRUDNICÍE, trudnicii, s.f. Trudă. – Trudnic + suf. ie. Trimis de dante, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 TRUDNICÍE s. v. calvar, canon, caznă, chin, durere, patimă, schingiuire, schingiuit, suferinţă, supliciu, tortură. Trimis de siveco, 13.09.2007.… … Dicționar Român
vlăguitor — VLĂGUITÓR, OÁRE, vlăguitor, oare, adj., s.m. şi f. 1. adj. Istovitor. 2. s.m. şi f. Muncitor care lucrează la prelucrarea pieilor într o tăbăcărie. [pr.: gu i ] – Vlăgui + suf. tor. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa … Dicționar Român
bednarka — ż III, CMs. bednarkarce; lm D. bednarkarek 1. blm pot. «zawód bednarza; bednarstwo» Trudnić się bednarką. 2. techn. «taśma stalowa walcowana na gorąco» … Słownik języka polskiego
