- chiromantă
- chiromántă s. f., pl. chirománteTrimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic
Dicționar Român. 2013.
chiromantă
Look at other dictionaries:
chiromanta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. chiromantancie; lm M. chiromantanci {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba zajmująca się wróżeniem z ręki (uważana za fachowca w tej dziedzinie) <gr.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chiromanta — m odm. jak ż IV, CMs. chiromantancie; lm M. chiromantanci, DB. chiromantatów «człowiek zajmujący się chiromancją» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
Chiromant, der — Der Chirománt, des en, plur. die en, derjenige, welcher die Afterkunst verstehet, aus den Linien in der Hand wahrzusagen. Daher die Chiromantīe, diese Afterkunst; chiromántisch, darin gegründet. Aus dem Griech. und Lat. Chiromanta, Chiromantia … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
CHIRONOMI — Graece Χειρονέμοι, in Scena olim dictisunt, qui pedum totiusque corporis adminiculô, manuum inprimis artificiosô motu quidquid vellent, exprimebant, repraesentabantque notae cuiusdam personae, in quam a Boeta canticum, Graecis ὑπόρχημα, scriptum… … Hofmann J. Lexicon universale
