anatemă

anatemă
ANATÉMĂ, anateme, s.f. Osândire, ostracizare a cuiva de către biserică, excludere din rândul bisericii; afurisenie. [acc. şi: anátemă] – Din ngr. anáthema.
Trimis de ana_zecheru, 08.02.2004. Sursa: DEX '98

ANATÉMĂ s. v. excomunicare.
Trimis de siveco, 08.01.2009. Sursa: Sinonime

anátemă/anatémă s. f., g.-d. art. anátemei/anatémei; pl. anáteme/anatéme
Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic

ANATÉM//Ă anatemăe f. bis. Pedeapsă dată cuiva de către biserică; excludere din sânul bisericii; afurisenie. [G.-D. anatemei; acc. şi anátemă] /<ngr. anathéma
Trimis de siveco, 22.08.2004. Sursa: NODEX

anátemă, s.f. – Excludere, ostracizare a cuiva de către biserică. – var. ana(f)tima, ana(f)tema. – Mr. anatima, megl. natima. ngr. ἀνάυημα (Murnu 4). Formele cu f. arată provenienţa din sl. anathema, anafema. – Der. anatem(at)isi, anatem(at)iza, vb. (a arunca anatema, a afurisi).
Trimis de blaurb, 08.01.2009. Sursa: DER

ANATÉMĂ s. f. excludere a cuiva din sânul bisericii. (< fr. anathème, lat., gr. anathema)
Trimis de raduborza, 08.01.2009. Sursa: MDN

Dicționar Român. 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • Anatema — (del latín anathema, y éste del griego Ανάθεμα) significa etimológicamente ofrenda, pero su uso principal equivale al de maldición, en el sentido de condena a ser apartado o separado, cortado como se amputa un miembro, de una comunidad de… …   Wikipedia Español

  • anatema — anãtema dkt. Paskélbti kam anãtemą …   Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas

  • anatema — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. anatemamie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oficjalne wyklęcie ze wspólnoty religijnej; klątwa, ekskomunika {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • anatema — sustantivo masculino,f. 1. Área: religión Condena de la iglesia católica que expulsa a los fieles de su seno. Sinónimo: excomunión. 2. Uso/registro: elevado. Crítica dura que se hace de una persona, de una actitud o de una ideología: Los con …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • anátemã — / anatémã s. f., g. d. art. anátemei/anatémei; pl. anáteme/anatéme …   Romanian orthography

  • anatema — /ana tɛma/, raro /a natema/ s.m. [dal lat. tardo anathēma e anathĕma, gr. anáthēma offerta votiva , poi anáthema maledizione] (pl. i ). 1. (relig.) [nel Cristianesimo, messa al bando da parte della Chiesa] ▶◀ scomunica. 2. (estens.) [espressione… …   Enciclopedia Italiana

  • anatema — ‘Excomunión’, ‘reprobación o condena’ y ‘maldición o imprecación’. Aunque se ha usado en ambos géneros, hoy es mayoritario y preferible el masculino: «Recordó los anatemas de tío Felipe Neri [...], clamando [...] contra los excesos de la horda»… …   Diccionario panhispánico de dudas

  • anátema — adj. 2 g. 1. Maldito, excomungado. • s. m. 2. Excomunhão com execração. 3. Pessoa anatematizada …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • anatema — anàtema ž DEFINICIJA 1. pov. u starogrčkim hramovima žrtveni darovi isključeni iz svakodnevne uporabe 2. pov. u židovstvu, pod utjecajem helenizma i u kršćanstvu izopćenje iz crkvene zajednice; prokletstvo 3. javna osuda (osobe, čina, knjige,… …   Hrvatski jezični portal

  • anatema — (Del lat. anathēma, y este del gr. ἀνάθημα). 1. amb. excomunión (ǁ acción y efecto de excomulgar). 2. Maldición, imprecación. 3. En el Antiguo Testamento, condena al exterminio de las personas o cosas afectadas por la maldición atribuida a Dios.… …   Diccionario de la lengua española

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”