infirmativ

infirmativ
INFIRMATÍV, -Ă, infirmativi, -e, adj. (jur.) Care anulează (o sentinţă). – Din fr. infirmatif.
Trimis de valeriu, 21.07.2003. Sursa: DEX '98

infirmatív adj. m., pl. infirmatívi; f. sg. infirmatívă, pl. infirmatíve
Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic

INFIRMATÍV infirmativă (infirmativi, infirmative) jur. Care anulează (o sentinţă). /<fr. infirmatif
Trimis de siveco, 22.08.2004. Sursa: NODEX

INFIRMATÍV, -Ă adj. (jur.) Care anulează (o sentinţă). [< fr. infirmatif].
Trimis de LauraGellner, 29.07.2006. Sursa: DN

INFIRMATÍV, -Ă adj. care anulează (o sentinţă). (< fr. infirmatif)
Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN

Dicționar Român. 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • infirmativ — in|fir|ma|tiv <zu lat. infirmatus, Part. Perf. von infirmare (vgl. ↑infirmieren), u. ↑...iv> (veraltet) schwächend, entkräftend …   Das große Fremdwörterbuch

  • Infirm — (v. lat.), schwach, kraftlos. Infirmiren, schwächen, entkräften, ungiltig machen. Infirmativ, schwächend, ungiltig machend. Daher Infirmität, 1) Schwäche, Unvermögen, Gebrechen; 2) Infirmitäten, Beinkleider u. Vorrichtungen, wodurch Geistliche u …   Pierer's Universal-Lexikon

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”