ofensa

ofensa
OFENSÁ, ofensez, vb. I. tranz. A aduce cuiva o ofensă; a insulta, a jigni, a vexa. ♦ refl. (fam.) A se supăra, a reacţiona ca un om jignit, căruia i s-a adus o ofensă; a se ofusca. – Din fr. offenser.
Trimis de cata, 02.05.2004. Sursa: DEX '98

OFENSÁ vb. 1. v. jigni. 2. v. supăra.
Trimis de siveco, 02.04.2009. Sursa: Sinonime

ofensá vb., ind. prez. 1 sg. ofenséz, 3 sg. şi pl. ofenseáză; conj. prez. 3 sg. şi pl. ofenséze
Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic

A OFENS//Á ofensaéz tranz. A înjosi prin vorbe sau prin purtare nedemnă; a jigni; a insulta. /<fr. offenser
Trimis de siveco, 16.03.2009. Sursa: NODEX

A SE OFENS//Á mă ofensaéz intranz. A se simţi jignit. /<fr. offenser
Trimis de siveco, 22.08.2004. Sursa: NODEX

OFENSÁ vb. I. tr. 1. A aduce cuiva o ofensă; a jigni, a insulta. 2. refl. (fam.) A se supăra; a se ofusca. [< fr. offenser].
Trimis de LauraGellner, 09.12.2006. Sursa: DN

OFENSÁ vb. I. tr. a aduce cuiva o ofensă; a jigni, a insulta. II. refl. (fam.) a se supăra (simţindu-se jignit); a se ofusca. (< fr. offenser)
Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN

Dicționar Român. 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • ofensă — OFÉNSĂ, ofense, s.f. Cuvânt, comportare, faptă jignitoare; insultă, jignire; injurie. – Din fr. offense. Trimis de RACAI, 21.10.2003. Sursa: DEX 98  OFÉNSĂ s. v. jignire. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime  ofénsă s. f., g. d. art.… …   Dicționar Român

  • ofensa — sustantivo femenino 1. Acción y resultado de ofender: una ofensa a Dios, una ofensa a la autoridad. El héroe de la novela no descansará hasta que lave esa ofensa. 2. Impresión desagradable a los sentidos o a la sensibilidad: Esos chistes ofenden… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • Ofensa — Ofensa, ofender, ofensor u ofendido puede referirse a: Humillación Insulto Injuria Daño, herida, maltrato Delito, falta, infracción Delincuente Pecado Blasfemia The Offence, película de Sidney Lumet (1972) Offense, un concepto argumentativo en… …   Wikipedia Español

  • ofensa — s. f. 1. Ato ou efeito de ofender. 2. Afronta. 3. Desacato. 4. Ressentimento da pessoa ofendida …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • ofensa — (Del lat. offensa). f. Acción y efecto de ofender …   Diccionario de la lengua española

  • ofensa — {{#}}{{LM O27877}}{{〓}} {{SynO28567}} {{[}}ofensa{{]}} ‹o·fen·sa› {{《}}▍ s.f.{{》}} {{<}}1{{>}} Hecho o dicho que molestan o demuestran desprecio y falta de respeto: • Esa acusación es una ofensa que no olvidaré.{{○}} {{<}}2{{>}} Impresión… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • ofensa — (Del lat. offensa, choque.) ► sustantivo femenino Acción o palabras con que se ofende a una persona: ■ esa crítica injustificada es una ofensa para mí. SINÓNIMO agravio insulto * * * ofensa (del lat. «offensa») 1 («Hacer, Inferir») f. Acción de… …   Enciclopedia Universal

  • ofensa — (f) (Intermedio) insulto hecho con palabras o acciones Ejemplos: Sería una ofensa para los anfitriones si no probásemos la comida. Tus palabras fueron una ofensa que no puede ser perdonada. Sinónimos: ataque, delito, lesión, burla, humillación,… …   Español Extremo Basic and Intermediate

  • ofensa — o|fen|sa Mot Pla Nom femení …   Diccionari Català-Català

  • ofensa — s f Acto o palabra con que se ofende, hiere o humilla la dignidad, el honor o los sentimientos de alguien: recibir ofensas, ofensas personales …   Español en México

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”