reofil

reofil: REOFÍL, -Ă, reofili, -e, adj. (Despre vieţuitoare) Care preferă mediul din apele curgătoare. [pr.: re-o-] – Din fr. rhéophile, engl. rheophile.

Trimis de dante, 07.07.2004. Sursa: DEX '98

reofíl adj. m. (sil. re-o-), pl. reofíli; f. sg. reofílă, pl. reofíle

Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic

REOFÍL, -Ă adj. (Despre vieţuitoare) Care preferă apele curgătoare. [< germ. rheophil, cf. gr. rheos – curent, philein – a iubi].

Trimis de LauraGellner, 19.03.2007. Sursa: DN

REOFÍL, -Ă I. adj. (despre organisme) adaptat a rezista curentului din apele curgătoare. II. s. m. pl. peşti care depun icrele în curentul apelor. (< fr. rhéophil, engl. rheophile)

Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

reofil — m I, DB. a; lm M. e, D. i a. ów zool. reofile «zwierzęta bystrych, chłodnych potoków żyjące w ich nurcie swobodnie (np. pstrąg) albo nieruchomo, przytwierdzone do kamieni na dnie potoków (np. wypławek)» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
reofilny — przym. od reofil ∆ zool. Ryby reofilne «ryby prądolubne, reofile» … Słownik języka polskiego

Academic Dictionaries and Encyclopedias