rắu

rắu
rắu (rea, pl. réi, réle), adj.1. Prost, hain, ticălos. – 2. Vătămător, dăunător, nefolositor, reprobabil, neruşinat. – 3. Crud, nedrept, cîinos. – 4. (adv.) Nefavorabil, neplăcut. – 5. (adv.) Mult. – 6. (s.n.) Neajuns, pricină de neplăcere. – 7. (s.n.) Răutate, maliţiozitate. – 8. (s.n.) Prejudiciu, stricăciune, violenţă, perturbare. – 9. (s.n.) Boală. – Mr. reu, arao, arău, megl. rǫu, rauă, istr. rewu. lat. reus "acuzat" (Puşcariu 1452; Şeineanu, Semasiol., 183; REW 7274; Puşcariu, Dacor., III, 393), cf. vegl. ri, it. rio, prov., cat. reu, sp., port. reo. Formează numeroase expresii şi construcţii, în care indică sensul opus lui bun şi bine. Der. răutate, s.f. (maliţie; acţiune rea), cf. it. retà, retade; răutăcios, adj. (rău, desfrînat, pervers); înrăutăţi, vb. (a (se) face rău); înrăi, vb. (a face rău, a aţîţa); răufăcător, s.m. (cel care face rău); răuvoitor, adj. (care vrea rău); reavoinţă, s.f. (aversiune, înclinaţie spre rău).
Trimis de blaurb, 10.10.2008. Sursa: DER

rîu (-uri), s.n.1. Apă curgătoare mare. – 2. Feston, broderie, cusătură verticală. – Mr. arîu, megl. rou. lat. rivus, rius (Puşcariu 1469; REW 7341; Bărbulescu, Arhiva, XXXVII, 245); cf. it., sp., port. rio (logud. riu, campan. arriu), prov., cat. riu. – Der. rîurean, adj. (riveran); rîura, vb. (a undui; a coase rîuri); rîuri, vb. (a undui, a curge, a forma un rîu); înrîuri, vb. (a influenţa, a avea influenţă), format prin traducerea fr. influer, cf. germ. Einfluss.
Trimis de blaurb, 20.10.2008. Sursa: DER

Dicționar Român. 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • rau — rau …   Kölsch Dialekt Lexikon

  • râu — RÂU, râuri, s.n. 1. Apă curgătoare (permanentă) formată din unirea mai multor pâraie şi care se varsă într un fluviu, în alt râu, într un lac etc. 2. p. anal. Cantitate mare de lichid care curge; torent, val. ♦ fig. Şir, coloană, mulţime de… …   Dicționar Român

  • rau — rau: Das westgerm. Adjektiv mhd. rūch, ahd. rūh, niederl. ruig, engl. rough ist verwandt mit aind. rūksá ḥ »rau« und gehört wahrscheinlich im Sinne von »ausgerupft« zu der unter ↑ raufen dargestellten idg. Wurzel, zu der z. B. auch aisl.… …   Das Herkunftswörterbuch

  • RAU — can refer to:* The IOC code for the now defunct United Arab Republic *Rand Afrikaans University in Johannesburg, South Africa * Rauceby railway station, England; National Rail station code RAUPeople named Rau: * Johannes Rau, former president of… …   Wikipedia

  • rau — rau, rauer , rauest ; Adj; 1 <eine Oberfläche> relativ hart und nicht glatt, sodass man einen Widerstand spürt, wenn man mit dem Finger darüber streicht: Rauer Stoff kratzt auf der Haut; die rauen Stellen eines Bretts mit dem Hobel glätten… …   Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache

  • rau — Adj. (Mittelstufe) auf der Oberflächen uneben, Gegenteil zu glatt Synonyme: schorfig, schrundig Beispiele: Die Haut an seinen Händen ist rau. Der Stoff fühlt sich rau an. rau Adj. (Aufbaustufe) unangenehm kalt, Gegenteil zu mild Synonyme: beißend …   Extremes Deutsch

  • rau — |rau Mot Agut Nom masculí …   Diccionari Català-Català

  • Rau — Rau, 1) Johann Heinrich, geb. 1658 zu Baden im Badenschen, war Anfangs Schiffschirurg in holländischen Diensten, studirte in Leyden u. Paris Medicin, ging nach Amsterdam, wo er Ruf als Chirurg bes. im Steinschnitt erlangte u. seit 1696… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • rau — ; ein raues Wesen; ein rauer Ton; eine raue Luft; ein noch raueres Klima; die rau[e]sten Sitten …   Die deutsche Rechtschreibung

  • Rau [1] — Rau, Fluß, soviel wie Wolga …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”